نقش لثه کراتینه شده متصل (AKG) در اطراف یک ایمپلنت دندان سالم را نمی توان بیش از حد مورد تاکید قرار داد. AKG یک مهر و موم مهم بین حفره دهان و ایمپلنت دندانی یکپارچه در زیر محل اتصال بافت نرم ایجاد می کند. همچنین به ضخامت و استحکام بافت نرم اطراف ایمپلنت کمک می کند که به نوبه خود به جریان خون و حمایت ایمنی در رابط حیاتی بافت نرم و سخت کمک می کند. شواهد جدیدتر به ما یادآوری می‌کند که ضخامت و کیفیت بافت اطراف ایمپلنت عوامل بسیار مهم‌تری هستند که بر حفظ استخوان کرستال اطراف ایمپلنت دندانی نسبت به آنچه قبلاً شناخته شده بود تأثیر می‌گذارند.
این مورد یک تکنیک جراحی و استفاده از یک دستگاه جدید را در کمک به مدیریت فلپ در اطراف موقعیت کاشت ایمپلنت فوری نشان می دهد. بیمار مردی 41 ساله سالم است که با دندان غیر قابل ترمیم شماره 18 مراجعه کرده است.
یک دندان نهفته افقی شماره 17 در مجاورت آن قرار داشت و با جراحی خارج شد. یک ایمپلنت دندانی با اتصال مخروطی در یک پروتکل جراحی یک مرحله‌ای همزمان با برداشتن دندان‌های شماره 17 و 18 قرار داده شد. نقایص سوکت استخراج با استفاده از "استخوان چسبنده" متشکل از کامپوزیت پیوند زده شد. آلوگرافت معدنی و زنوگرافت منعقد شده توسط چسب فیبرین اتولوگ . پیوند با لایه‌هایی از فیبرین غنی از پلاکت اتولوگ فشرده (PRF) تقویت شد که پاسخ درمانی را تسریع می‌کند و به عنوان یک غشای شبه مانع عمل می‌کند. PRF تمایل به بهبود بهبود بافت نرم دارد و تمایل به بازسازی بافت نرم حجیم تر دارد.
نوار کوچکی از AKT در قسمت صورت دندان شماره 18 حفظ شد و اجازه داده شد تا در طول دوره بهبودی پایدار بماند. ناحیه مثلثی AKT در ناحیه رترومولار دیستال دندان شماره 18 متحرک شد و به سمت صورت آن دندان تغییر مکان داد. ساختار رزینی از پیش ساخته شده لوئیس باتن (Dentis USA) که برای تطبیق با بافت نرم صورت طراحی شده بود، به تکیه گاه درمانی مورد استفاده در جراحی ثابت شد. دستگاه رزین با اصطکاک روی تکیه گاه التیام دهنده قرار می گیرد و پس از ترمیم اولیه در حدود 14 روز خارج می شود. اگرچه این دستگاه بخیه زدن را ساده می کند، بخیه زدن در بسیاری از موارد ضروری است، همانطور که در این مورد نشان داده شده است، جایی که تلاش برای تغییر موقعیت پیچیده لثه کراتینه شده انجام شده است
درباره این سایت